Middle English word angel comes from Ancient Greek ἄγγελος, Proto-Indo-European *anḱ-, Proto-Germanic - ulaz, Old English ænġel, Old English enġel, Anglo-Norman angele, and later Latin angelus (Angel.)
Dictionary entry | Language | Definition |
---|---|---|
ἄγγελος | Ancient Greek (grc) | |
*anḱ- | Proto-Indo-European (ine-pro) | |
- ulaz | Proto-Germanic (gem-pro) | |
ænġel | Old English (ang) | |
enġel | Old English (ang) | |
angele | Anglo-Norman (xno) | |
angelus | Latin (lat) | Angel. |
angelus | Late Latin (LL) | |
*angiluz | Proto-Germanic (gem-pro) | Angel. |
angre | Old French (fro) | |
ængel | Old English (ang) | |
*angô | Proto-Germanic (gem-pro) | A bend; crook. Arrow. Hook; barb; angle. Spear; dart. |
*h₂enḱ- | Proto-Indo-European (ine-pro) | |
*angulaz | Proto-Germanic (gem-pro) | Hook. Prickle. |
engel | Old English (ang) | Angel. |
angel | Old English (ang) | |
engel | Middle English (enm) | Angel. |