Middle English word oor comes from Old English ār, Proto-Indo-European *h₃éh₁os (Mouth.), Old English ear (Earth. Sea Ear (of corn).)
Dictionary entry | Language | Definition |
---|---|---|
ār | Old English (ang) | |
*h₃éh₁os | Proto-Indo-European (ine-pro) | Mouth. |
ear | Old English (ang) | Earth. Sea Ear (of corn). |
*ōsaz | Proto-Germanic (gem-pro) | (anatomy) mouth. (of a river) mouth, inlet. |
ōra | Old English (ang) | |
ōr | Old English (ang) | |
or | Middle English (enm) |