been etymology

Dutch word been comes from Proto-Indo-European *bhei-, Proto-Indo-European *bʰeyh₂-, and later Proto-Germanic *bainaz (Ready, willing. Straight, right.)

Detailed word origin of been

Dictionary entryLanguageDefinition
*bhei- Proto-Indo-European (ine-pro)
*bʰeyh₂- Proto-Indo-European (ine-pro) to fear
*bainaz Proto-Germanic (gem-pro) Ready, willing. Straight, right.
*bainą Proto-Germanic (gem-pro) Leg, bone.
bēn Old Dutch (odt)
bêen Middle Dutch (dum)
been Dutch (nld) (mathematics) side, leg. Leg, limb of a person, horse (other animals have poten) and certain objects (again many have poten) (uncountable) bone, the chalky material bones are made of. Bone, constituent part of a skeleton.

Words with the same origin as been

Descendants of *bhei-
beenbreker beenderhuis beenhouwer beenmerg beenvis beenvlies benen benig borstbeen dijbeen gebeente jukbeen kraakbeen kuitbeen kunstbeen penisbeen ruggebeen schaambeen scheenbeen spaakbeen staartbeen stuitbeen tweebeen zitbeen
Descendants of *bʰeyh₂-
aardbeving beven beving bibber brekebeen zeebeving